Wytze Russchen is een voormalig Nederlands lobbyist in Brussel. In 2008 kreeg hij, op 37 jarige leeftijd, de diagnose parkinson. Hij schreef daarover later het boek ‘De Reis van mijn leven in 51 anekdotes’. Waarin hij op een laagdrempelige manier over zwaardere onderwerpen, zoals parkinson schrijft. Maandelijks schrijft Wytze Russchen een column voor ParkinsonNL: verhalen uit het leven gegrepen, zijn gevecht tegen parkinson dit alles uiteraard voorzien van een flink stuk (geo) politiek!
Vorige week diende ik een rectoscopie te ondergaan in een kliniek in Barcelona. Omdat ik vermoedde dat men naar mijn medicijngebruik zou informeren, had ik pro-actief (echt Nederlands) een overzicht van alle pillen die ik slik geprint en meegebracht.
Bovendien, wat op papier staat is minder gevoelig voor miscommunicatie. Ik beheers de Spaanse taal inmiddels goed, maar in het geval van een medische ingreep – zoals DBS – wil ik geen risico’s lopen. Zeker niet als ik onverhoopt overmand zou raken door het vooruitzicht van een camera in mijn achterste of zorgverleners die geen Engels spreken.
Beide vermoedens klopten: de verpleger die mij ‘incheckte’ vroeg op gebiedende toon naar mijn medicatie en sprak geen woord Engels. Hij ratelde zo snel in het Castiliaans dat ik mij nog hulpelozer voelde, gedrapeerd op een ziekenhuisbed in een zwarte jurk met blauw haarnetje. Ik overhandigde de broeder mijn pillen-overzicht en mompelde bijna beschaamd: “het is een nogal lange lijst.” Hij keek me misprijzend aan en zei: “Señor, u bent in een privé-kliniek met grote reputatie en zelf heb ik 20 jaar ervaring.”
De man bekeek mijn document en zijn gezicht verstrakte. Hij wilde zich echter niet laten kennen en vervolgde hautain: “Dit is inderdaad een uitvoerige lijst maar we zijn hier wel erger gewend.” Het was een prestigekwestie geworden die hij móest en zou winnen.
De man begon me te irriteren. Ik was voor mijn achterkant gekomen (en betaalde daar fiks voor), niet voor een ‘wie-heeft-de-grootste’-wedstrijd aan de voorkant. Ik deelde de genadeklap uit: “Señor, ik heb de lijst rectum-verso.. eehh..recto-verso geprint. U heeft enkel de eerste pagina gezien.” De verpleger draaide het papier om, zijn gezicht werd rood als een Spaanse kreeft en hij duwde het bed richting de behandelkamer, sprakeloos.
Wie is Wytze Russchen?
Wytze Russchen (Drachten, 22 december 1970) is een voormalig Nederlands lobbyist in Brussel. Hij is auteur van o.a. ‘het Oliemannetje – toplobbyist in Europa’ (2014), en ‘#Post uit Brussel’ (2015). Hij werd in 2017 door het platform euknowhow.eu beschouwd als een van de meest invloedrijke Nederlanders in Brussel. In 2008 kreeg hij, op 37 jarige leeftijd, de diagnose parkinson. Hij schreef daarover later het boek ‘De Reis van mijn leven in 51 anekdotes’. Waarin hij op een laagdrempelige manier over zwaardere onderwerpen, zoals parkinson schrijft. Sinds 18 september 2023 is Russchen ambassadeur van de Parkinsonalliantie Nederland.
Wil je op de hoogte blijven van Wytze zijn nieuwe columns? Volg ons dan op social media via onderstaande button.
ParkinsonNL wil zo snel mogelijk de ziekte afremmen, genezen en voorkomen. Tot die tijd zorgen we dat mensen met parkinson en hun omgeving een zo goed mogelijk leven kunnen leiden. Daarom investeren we in onderzoek en innovaties die het verschil maken voor mensen met parkinson.